μινιατούρες ITALERI 1:72 Napoleonic Wars: Prussian Infantry κωδικός 6067

Την εποχή του ξεσπάσματος των πολέμων με την επαναστατική Γαλλία (1792-1799), ο πρωσικός στρατός εξακολουθούσε να ακτινοβολεί με τη φήμη των μεγάλων επιτυχιών κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου (1756-1763) και τη μνήμη τέτοιων νικών όπως η Μάχη του Rossbach (1757) ή της Lutynia (1757) ήταν ακόμη ζωντανός. Θεωρήθηκε επίσης ευρέως ως ίσως το καλύτερο στην Ευρώπη. Ωστόσο, ήδη από τη δεκαετία του 1770, άρχισε να υφίσταται ένα είδος διάβρωσης και οστεοποίησης. Η μαχητική του αξία γινόταν όλο και πιο συζητήσιμη. Ο πρωσικός στρατός ήταν ακόμη σε θέση να διεξάγει μια εκστρατεία κατά της Γαλλίας με κάποια επιτυχία το 1792-1795, αλλά ήδη κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1806 υπέστη μια καταστροφική ήττα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι μάχες της Ιένας και του Άουερσταντ έγιναν συνώνυμες με την ήττα στον πρωσικό στρατό, και ταυτόχρονα ξεκίνησε μια διαδικασία εκτεταμένων αλλαγών. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις επηρέασαν επίσης -όχι παραδόξως- το πρωσικό πεζικό. Το λεγομενο πεζικό γραμμής που αποτελείται από σωματοφύλακες και γρεναδιέρους. Το 1806 είχε 147 τάγματα, ενώ τον Μάρτιο του 1813 η Πρωσία μπόρεσε να αναπτύξει 12 συντάγματα πεζικού γραμμής. Ωστόσο, κατά την περίοδο 1813-1815 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε με την επιλογή εφεδρικών ταγμάτων πεζικού σε 32 συντάγματα. Πριν από την εκστρατεία του 1806, το σύνταγμα πεζικού γραμμής της Πρωσίας (μουσκέτας ή γρεναδιέρης) αποτελούνταν από 2 τάγματα, το καθένα με 805 έως 830 στρατιώτες πλήρους απασχόλησης. Ωστόσο, το 1808 η δομή του συντάγματος άλλαξε και αποτελούνταν από ένα τάγμα πυροσβεστών και δύο τάγματα σωματοφυλάκων. Κάθε τάγμα αποτελούνταν από 4 λόχους. Αξίζει να προστεθεί ότι ο σκοπευτικός εξοπλισμός του πεζικού της Πρωσικής γραμμής -σε αντίθεση με την εποχή του Friderite- ήταν ποικίλος και αποτελούνταν από διάφορους τύπους τυφεκίων πυριτόλιθου. Όσον αφορά την εκπαίδευσή του, πρέπει να πούμε ότι ήταν γενικά καλό για συντάγματα που σχηματίστηκαν πριν από το 1813 και μέσο όρο για αυτά που σχηματίστηκαν την περίοδο 1813-1815. Αναμφίβολα, όμως, το ηθικό και η θέληση για αγώνα ήταν συχνά σε πολύ υψηλό επίπεδο.